كارواژ

و «فکر» می‌کند که فکر می‌کند... در فکر،             دار                  می‌گذرد؛ (و دارها همه در فکر                              برقرار                                       می‌شوند، و فکرها            همه                   فکرِ دار می‌شوند.) ◻ و هیچ فکر                 از دار                         بالا نمی‌رود تا خویش را                 از اوجِ خویش                                     پائین بیاورد؛ (و دارها   ...

قد راست می‌كند دار در      باز كه می‌شود به انتهایِ شب                                               نَمی                                                     كه می‌افتد از برگه‌یِ رخسار بر خاکِ گور در     جای‌جایِ وطن. ◻ قد راست می‌كند                         بی‌اشک وقتی        كه می‌افتد                      دارد از ابتدایِ روز با اشک‌هایِ بی‌اميدیِ ما: آبيارانِ دارهایِ بلند بر خاکِ بی‌بارِ وطن. بيست‌ودومِ مردادِ هشتاد و نُه